3 TIPS για να κάνετε τους μαθητές σας να λειτουργούν αποτελεσματικά στις ομαδικές εργασίες
Προσπαθώντας να εφαρμόσετε τις ομαδικές εργασίες στην τάξη θα έρθετε αντιμέτωποι με αιχμηρές ερωτήσεις και επικρίσεις. Τα μεγάλα προβλήματα: Ένας ή δύο μαθητές κάνουν όλη τη δουλειά. Μπορεί να είναι δύσκολο για τους εσωστρεφείς μαθητές. Η βαθμολόγηση της ομάδας δεν είναι δίκαιη για κάθε μαθητή ξεχωριστά.
Εντούτοις, έρευνες δείχνουν ότι η ομαδική εργασία σε κάποιο βαθμό είναι επωφελής.
Ας μάθουμε, λοιπόν, ποιες λύσεις έχουν βρει οι εκπαιδευτικοί για αυτά τα κοινά προβλήματα.
Εξασφάλιση της συμμετοχής όλων
«Πόσες φορές έχουμε βάλει τους μαθητές σε ομάδες και το μόνο που κάνουμε είναι να τους παρακολουθούμε να αλληλεπιδρούν με τα laptops τους αντί να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους; Ή να παραπονιούνται για κάποιον τεμπέλη συνεργάτη τους;» ρωτά η Mary Burns, πρώην καθηγήτρια Γαλλικών, Λατινικών και Αγγλικών Γυμνασίου και Λυκείου που προσφέρει τώρα επαγγελματική ανάπτυξη στην ενσωμάτωση της τεχνολογίας.
Η άνιση συμμετοχή είναι ίσως το πιο συνηθισμένο παράπονο στις ομαδικές εργασίες. Ωστόσο, υπάρχει και μία πληθώρα πρακτικών που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να προωθήσετε την ίση συμμετοχή. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται ο καθορισμό σαφών προσδοκιών για την ομαδική εργασία, η αύξηση της υπευθυνότητας μεταξύ των συμμετεχόντων και η καλλιέργεια μιας δυναμικής παραγωγικής ομαδικής εργασίας.
Κανόνες: Στο Aptos Middle School στο Σαν Φρανσίσκο, το πρώτο βήμα για τις ομαδικές εργασίες είναι η θέσπιση κανόνων. Ο Taji Allen-Sanchez, δάσκαλος φυσικών επιστημών, κάνει στον πίνακα μία λίστα από προσδοκίες, όπως «όλοι συνεισφέρουν» και «βοηθήστε τους άλλους να κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους».
Για φιλόδοξα projects, η Mikel Grady Jones, δασκάλα μαθηματικών Γυμνασίου στο Χιούστον, κάνει ένα βήμα παραπέρα, ζητώντας από τους μαθητές της να υπογράψουν ένα ομαδικό συμβόλαιο στο οποίο συμφωνούν για το πώς θα κατανείμουν τις εργασίες και για το ποιες είναι οι προσδοκίες τους όπως “όλοι υποσχόμαστε να κάνουμε τη δουλειά μας στην ώρα μας». Η Heather Wolpert-Gawron, καθηγήτρια Αγγλικών Γυμνασίου στο Λος Άντζελες, προτείνει να δημιουργήσετε ένα συμβόλαιο στην τάξη με τους μαθητές σας στην αρχή της χρονιάς, έτσι ώστε να μπορούν να αναφέρονται τα συμφωνημένα πρότυπα κάθε φορά που ξεκινά μια νέα ομαδική δραστηριότητα.
Μέγεθος ομάδας: Είναι ένα απλό στήσιμο, αλλά το μέγεθος των ομάδων μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία της σωστής δυναμικής. Γενικά, οι μικρότερες ομάδες είναι καλύτερες επειδή οι μαθητές δεν μπορούν να ξεφύγουν με το να κρύβονται, ενώ άλλοι ολοκληρώνουν την εργασία τους.
«Όταν υπάρχει λιγότερος χώρος για να κρυφτείς, η μη συμμετοχή είναι πιο δύσκολη», λέει ο Μπερνς. Προτείνει ομάδες τεσσάρων έως πέντε μαθητών, ενώ ο Brande Tucker Arthur, δάσκαλος Βιολογίας στο Lynchburg της Βιρτζίνια, συνιστά ακόμη μικρότερες ομάδες δύο ή τριών μαθητών.
Ρόλοι που να έχουν νόημα: Ο ρόλος που θα αναλάβει κάθε μαθητής μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό κομμάτι στον καλύτερο διαμοιρασμό των ευθυνών, αλλά δεν είναι όλοι οι ρόλοι χρήσιμοι. Ένας ρόλος όπως ο διαχειριστής υλικών, για παράδειγμα, δε θα βοηθήσει το μαθητή να εμπλακεί ενεργά σε ένα ομαδικό πρόβλημα. Οι ρόλοι πρέπει να είναι τόσο σημαντικοί όσο και αλληλοεξαρτώμενοι.
Στο University Park Campus School, οι μαθητές αναλαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό αλληλοεξαρτώμενους ρόλους όπως αυτούς του συντάκτης συνόψεων, του ερωτώντα ή του διευκρινιστή. Σε ένα project που βρίσκεται σε εξέλιξη, ο ερωτών θέτει διερευνητικές ερωτήσεις σχετικά με το πρόβλημα και προτείνει μερικές ιδέες για τον τρόπο επίλυσής του, ενώ ο διευκρινιστής προσπαθεί να ξεκαθαρίσει οποιαδήποτε σύγχυση, επαναδιατυπώνει το πρόβλημα και επιλέγει μια πιθανή στρατηγική που θα χρησιμοποιήσει η ομάδα καθώς προχωράει.
Στο Design 39, ένα σχολείο στο Σαν Ντιέγκο, οι ομάδες και οι ρόλοι ανατίθενται τυχαία χρησιμοποιώντας το Random Team Generator, αλλά για το σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης το ClassDojo, το Team Shake ή να γίνει απλώς κλήρωση χρησιμοποιώντας ένα δοχείο και μικρά χαρτάκια που να έχουν γραμμένα τα ονόματα των μαθητών. Σε μια πρακτική που ονομάζεται «κάθετη μάθηση», οι μαθητές του Design 39 διεξάγουν δημοσίως ομαδική εργασία, γράφοντας τις διαδικασίες σκέψης τους σε πίνακες για να διευκολύνουν τις ομαδικές προτάσεις βελτίωσης. Ο συνδυασμός της τυχαιοποίησης των ομάδων και της κοινής χρήσης προτάσεων κάνει τους μαθητές να είναι ανοιχτοί σε μια σειρά προσεγγίσεων επίλυσης προβλημάτων, να είναι πιο άνετοι στο να κάνουν λάθη, ενώ προάγει την ομαδική εργασία και επιτρέπει στα παιδιά να χρησιμοποιούν διαφορετικά σύνολα δεξιοτήτων κατά τη διάρκεια κάθε project.
Πλούσιες εργασίες: Η διασφάλιση ότι ένα project είναι απαιτητικό και συναρπαστικό είναι κρίσιμο. Μία πλούσια εργασία είναι ένα πρόβλημα που έχει πολλαπλούς τρόπους λύσης και που ένα άτομο θα δυσκολευόταν να λύσει μόνο του.
Σε ένα μάθημα Μαθηματικών στο Design 39, μια πρόσφατη πλούσια εργασία διερεύνησε την έννοια του τρόπου με τον οποίο αναπτύσσονται οι νομισματικές επενδύσεις: Στις ομάδες ανατέθηκε η επίλυση προβλημάτων εκθετικής ανάπτυξης χρησιμοποιώντας απλά και σύνθετα επιτόκια.
Οι πλούσιες εργασίες δεν είναι μόνο για τα μαθήματα των Μαθηματικών. Όταν ο Dan St. Louis, ο διευθυντής του University Park, ήταν δάσκαλος, είχε ζητήσει από τους μαθητές του στο μάθημα των Αγγλικών να βρουν έναν ομαδικό ορισμό της λέξης Orwellian. Το έκαναν αυτό μέσω της μεθόδου jigsaw (παζλ), ενός τύπου στρατηγικής ομαδοποίησης που η μελέτη του John Hattie την κατέταξε ως εξαιρετικά αποτελεσματική.
Πέντε ομάδες των πέντε μαθητών μπορούν καθεμία από αυτές να διαβάσει ένα διαφορετικό άρθρο ειδήσεων για τον σύγχρονο κόσμο», λέει ο Louis. «Στη συνέχεια, κάθε μαθητής θα ενταχθεί σε μια νέα ομάδα των πέντε, όπου θα πρέπει να εξηγήσει το άρθρο της προηγούμενης ομάδας του στους υπόλοιπους και να το συνδέσει με την κάθε νέα ομάδα. Χρησιμοποιώντας αυτές τις συνδέσεις, η ομάδα πρέπει στη συνέχεια να κατασκευάσει έναν ορισμό της λέξης Orwellian.
Υποστήριξη των εσωστρεφών
Οι δάσκαλοι ανησυχούν για τις επιπτώσεις της ομαδικής εργασίας στους εσωστρεφείς. Μερικοί από τους εκπαιδευτικούς θεωρούν ότι το να δίνουμε στους εσωστρεφείς τη δυνατότητα να επιλέξουν με ποιον θα είναι στην ομάδα μπορεί να τους βοηθήσει να νιώσουν πιο άνετα.
«Ακόμα και οι πιο ήσυχοι μαθητές είναι συνήθως άνετοι και έχουν αυτοπεποίθηση όταν βρίσκονται με συνομηλίκους τους με τους οποίους είναι πιο δεμένοι», λέει η Shelly Kunkle, βετεράνος δασκάλα στο Wasawee Middle School στο North Webster της Ιντιάνα. Η Wolpert-Gawron ζητά από τους μαθητές της να αναφέρουν τέσσερις συνομηλίκους με τους οποίους θέλουν να συνεργαστούν και στη συνέχεια φροντίζει να τους συνδυάσει με έναν από τη λίστα τους.
Η ύπαρξη καθορισμένων ρόλων μέσα στις ομάδες – όπως διευκρινιστής ή ερωτών – παρέχει επίσης μια δομή στους μαθητές που μπορεί να μην αισθάνονται αρκετά άνετοι σε περίπλοκες κοινωνικές δυναμικές και διασφαλίζει ότι οι εσωστρεφείς δεν θα επισκιαστούν από τους πιο εξωστρεφείς συνομηλίκους τους.
Τέλος, να έχετε υπόψη σας ότι οι εσωστρεφείς μαθητές συχνά χρειάζονται απλώς χρόνο για να “ξαναγεμίζουν τις μπαταρίες τους”. «Πολλοί εσωστρεφείς δεν έχουν πρόβλημα και μάλιστα μπορεί και να απολαμβάνουν την αλληλεπίδραση σε ομάδες, αρκεί να βρουν λίγο χρόνο για ησυχία και μοναξιά για να “ξαναγεμίζουν τις μπαταρίες τους”. Δεν έχει να κάνει με το να είσαι ντροπαλός ή να αισθάνεσαι ανασφαλής σε μια μεγάλη ομάδα», λέει ο Barb Larochelle, ένας πρόσφατα συνταξιούχος καθηγητής Αγγλικών γυμνασίου στο Έντμοντον της Αλμπέρτα, ο οποίος δίδαξε για 29 χρόνια.
«Σχεδίασα μαθήματα ώστε οι μαθητές να έχουν λίγο χρόνο για να δουλεύουν ήσυχα μόνοι τους, λίγο χρόνο για να αλληλεπιδρούν σε μικρότερες ομάδες ή ως ολόκληρη τάξη και λίγο χρόνο για να σηκώνονται και να κινούνται λίγο. Το να λειτουργεί ολόκληρη η τάξη σε μία ομάδα θα είναι δύσκολο για οποιονδήποτε, αλλά μία ισορροπία μπορεί να λειτουργήσει καλά».
Αξιολόγηση ομαδικής εργασίας
Η βαθμολόγηση της ομαδικής εργασίας είναι επίσης, προβληματική. Συχνά, δεν κατανοούμε πλήρως τι γνωρίζει κάθε μαθητής και η έλλειψη προσπάθειας ενός μόνο μαθητή μπορεί να ρίξει το βαθμό όλης της ομάδας. Σε ένα βαθμό, οι στρατηγικές ανάθεσης σημαντικών ρόλων ή η απαίτηση παρουσιάσεων από τις ομάδες παρέχουν ένα παράθυρο στο να καταλάβουμε τις γνώσεις και τη συνεισφορά του κάθε μαθητή.
Αλλά δεν χρειάζεται να βαθμολογούνται όλες οι εργασίες της τάξης. Η Suzanna Kruger, καθηγήτρια επιστημών Γυμνασίου στο Seaside του Όρεγκον, δεν βαθμολογεί την ομαδική εργασία – υπάρχουν πολλές ατομικές εργασίες που βαθμολογούνται και πολλές άλλες ευκαιρίες για εκπαιδευτική αξιολόγηση.
Ο John McCarthy, τέως καθηγητής Αγγλικών και κοινωνικών σπουδών Γυμνασίου και νυν εκπαιδευτικός σύμβουλος και επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Madonna για το μεταπτυχιακό τμήμα εκπαίδευσης, προτείνει τη χρήση ομαδικών παρουσιάσεων ή αποτελεσμάτων των ομάδων ως έναν μη βαθμολογημένο έλεγχο για ένα τεστ. Αλλά αν θέλετε να βαθμολογήσετε την ομαδική εργασία, συνιστά να κάνετε όλες τις ακαδημαϊκές αξιολογήσεις στο πλαίσιο της ομαδικής εργασίας για τον καθένα ξεχωριστά. Για παράδειγμα, ο McCarthy αντί να βαθμολογήσει μια ομαδική παρουσίαση, βαθμολογεί κάθε μαθητή σε μία έκθεση, την οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούν οι μαθητές για να δημιουργήσουν την ομαδική τους παρουσίαση.
Η Laura Moffit, μια δασκάλα της πέμπτης τάξης στο Wilmington της Βόρειας Καρολίνας, χρησιμοποιεί την αυτοαξιολόγηση των μαθητών και την αξιολόγηση από τους συνεργάτες τους για να ρίξει φως στον τρόπο με τον οποίο κάθε μαθητής συμβάλλει στην ομαδική εργασία – ξεκινώντας με ένα μάθημα για το πώς να κάνετε μια αντικειμενική αξιολόγηση. “Απλώς βάλτε τους μαθητές να κυκλώσουν ένα από τα 🙂 , 😐 ή 🙁 σε τρεις έως πέντε δηλώσεις για κάθε συνεργάτη τους, ανώνυμα”, σχολίασε η Moffit στο Facebook. “Στη συνέχεια δώστε τις αξιολογήσεις σε κάθε μέλος της ομάδας. Το να μάθετε τι πιστεύουν πραγματικά οι άνθρωποι για την απόδοσή σας είναι μια προειδοποίηση.”
Και ο Ted Malefyt, ένας δάσκαλος Φυσικών Επιστημών σε Γυμνάσιο στο Χάμιλτον του Μίσιγκαν, έχει μαζί του ένα ντοσιέ με τη λίστα της τάξης μορφοποιημένη σε ένα υπολογιστικό φύλλο και τριγυρνά ελέγχοντας τους μαθητές όσο αυτοί εργάζονται ομαδικά.
«Χρησιμοποιώντας αυτό το υπολογιστικό φύλλο, έχετε το δικό σας αρχείο για το ποιος μαθητής ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σας και ποιος χρειάζεται επιπλέον βοήθεια», εξηγεί ο Malefyt. “Καθώς πραγματοποιείται η διαμορφωτική αξιολόγηση, τεκμηριώστε γρήγορα με απλά ένα νι.”
Στην Ο3 σας παρέχουμε τις πιο εύκολες και αξιόπιστες λύσεις για εκμάθηση μέσω STEM, εκπαιδευτικής ρομποτικής και νέων τεχνολογιών, δηλαδή με τη μέθοδο project, χρησιμοποιώντας τις εκπαιδευτικές λύσεις της LEGO® Education.
Δωρεάν Συμβουλευτική
Κλείστε ένα ραντεβού με έναν ειδικό της Ο3
για να μάθετε περισσότερα για τη μέθοδο project και πως μπορείτε να την εισάγετε στην τάξη σας!