Κρατώντας τα κορίτσια στο STEAM: 3 εμπόδια, 3 λύσεις

Τα στερεότυπα και οι πολιτισμικές νόρμες μειώνουν το ενδιαφέρον των κοριτσιών για το STEM, αλλά οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ανισότητες με μικρές αλλαγές στις πρακτικές τους.

Οι μαθηματικοί και οι επιστήμονες είναι κοινωνικά αμήχανοι άντρες που φορούν γυαλιά – τουλάχιστον, σύμφωνα με τα παιδιά.

Σε αρκετές μελέτες, όταν ζητήθηκε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν έναν μαθηματικό ή έναν επιστήμονα, ήταν δύο φορές πιο πιθανό τα κορίτσια να σχεδιάσουν άνδρες από ό,τι γυναίκες, ενώ τα αγόρια σχεδίασαν σχεδόν όλα άνδρες, συχνά με παλτό εργαστηρίου.

Οι επίμονες, υποσυνείδητες εικόνες ανδρών μαθηματικών και επιστημόνων που ξεκινούν από τις πρώτες ηλικίες μπορεί να είναι μια εξήγηση στο γιατί τα κορίτσια εισέρχονται στους τομείς STEM – επιστήμης, τεχνολογίας, μηχανικής και μαθηματικών – σε δραματικά χαμηλότερα ποσοστά από τα αγόρια.

Ως καθηγήτρια Αγγλικών σε Λύκειο με εξειδικευμένο πρόγραμμα σπουδών στο STEM στο Νιου Τζέρσεϋ, βλέπω αυτές τις ανισότητες φύλου στα Λύκεια με εξειδικευμένο πρόγραμμα σπουδών στη Μηχανική και την Επιστήμη Υπολογιστών, ακόμα και όταν τα δυναμικά, σκεπτικά κορίτσια μας εργάζονται σκληρά για να διαλύσουν τα στερεότυπα και να επηρεάσουν νεότερα κορίτσια μέσω εργαστηρίων κώδικα και εργαστηρίων. Οι δάσκαλοί μας σίγουρα αντανακλούν τα πεδία STEM μιας γενιάς πριν: Τρεις από τους τέσσερις δασκάλους μας Πληροφορικής και Μηχανικής είναι άνδρες.

Η ειρωνεία είναι ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες τα κορίτσια αποδίδουν τόσο καλά στα Μαθηματικά όσο τα αγόρια. Σε εθνικό επίπεδο, οι βαθμολογίες στα τεστ Μαθηματικών για τα κορίτσια είναι σταθερά ίσες ή εντός δύο βαθμών απόκλισης από των αγοριών στην Δ΄ Δημοτικού και Β΄ Γυμνασίου για αρκετά χρόνια· τα κορίτσια Γυμνασίου περνούν το μάθημα της Άλγεβρα σε υψηλότερα ποσοστά από τα αγόρια. Στην επιστήμη, τα κορίτσια αποδίδουν στο ίδιο επίπεδο με τα αγόρια και εγγράφονται σε προχωρημένα μαθήματα Επιστήμης και Μαθηματικών με ίσους ρυθμούς καθώς μεταβαίνουν στο Γυμνάσιο. Και τότε κάτι συμβαίνει: Ένα χάσμα μεταξύ των φύλων στη συμμετοχή αρχίζει να εμφανίζεται καθώς τα κορίτσια παίρνουν λιγότερα από τα πιο προχωρημένα μαθήματα STEM και εξετάσεις καθώς πλησιάζουν στο πανεπιστήμιο. Αυτό το χάσμα διευρύνεται όσο περισσότερο τα κορίτσια είναι στο σχολείο και συχνά επιδεινώνεται από θέματα φυλής και τάξης.

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμη αν αυτές οι συνεχείς ανισότητες στο STEM αντικατοπτρίζουν τον αργό ρυθμό της κοινωνικής αλλαγής, τις προσδοκίες ανατροφής των παιδιών ή κάτι βαθύτερο και πιο εδραιωμένο, όπως ο τρόπος που σκέφτεται το μυαλό των κοριτσιών. Αλλά οι εκπαιδευτικοί μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην επιρροή ή την εξάλειψη των στερεοτύπων στην εκπαίδευση STEM. Ακολουθούν μερικές μελέτες από ερευνητές και εκπαιδευτικούς που μπορεί να προσφέρουν μερικές ιδέες – και μερικές λύσεις.

Εμπόδιο 1: Δημιουργία μαθηματικής ταυτότητας

Το πρόβλημα:

Μία εξήγηση για τις διαφορές των φύλων στη συμμετοχή στο STEM μπορεί να έγκειται σε αυτές τις διαμορφωτικές ιδέες για το ποιος είναι μαθηματικός ή επιστήμονας.

Η απειλή λόγω στερεοτύπων – η απλή αντίληψη ότι μια ομάδα στην οποία ανήκει κάποιος δεν είναι καλή σε μία δουλειά – έχει συνδεθεί με χαμηλότερες ακαδημαϊκές επιδόσεις, σύμφωνα με τους ερευνητές. Όταν τα κορίτσια ενημερώνονται μέσω ανεπαίσθητων και απροκάλυπτων πολιτιστικών μηνυμάτων σχετικά με την ανδρική ανωτερότητα στα μαθηματικά, καθιστά κάθε συνάντηση τους με τα μαθηματικά και την τεχνολογία πιο τεταμένη, προκαλώντας αμφιβολία για τον εαυτό τους ακόμη και στα πιο μελετηρά νεαρά κορίτσια.

Τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και το πρόγραμμα σπουδών μπορούν να συμβάλουν ακούσια σε αυτές τις αντιλήψεις.

Σε μια εντυπωσιακή μελέτη του 2015, Ισραηλινοί ερευνητές χώρισαν τις εξετάσεις της ΣΤ΄ τάξης σε δύο σετ βαθμολόγησης: Η μία παρτίδα βαθμολογήθηκε από τους δασκάλους και περιλάμβανε τα ονόματα των μαθητών και η άλλη δεν περιείχε ονόματα μαθητών και βαθμολογήθηκε εξωτερικά. Στα μαθηματικά, οι δάσκαλοι βαθμολόγησαν τα αγόρια υψηλότερα, ενώ οι εξωτερικοί μαθητές βαθμολόγησαν τα κορίτσια υψηλότερα. Αυτοί οι χαμηλοί βαθμοί των καθηγητών αποθάρρυναν τα κορίτσια τα επόμενα χρόνια.

Οι δασκάλες συχνά τρέφουν αυτές τις προκαταλήψεις και για τον εαυτό τους. Οι δάσκαλοι του δημοτικού είναι κυρίως γυναίκες και πολλές αγχώνονται για τη διδασκαλία των μαθηματικών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερες επιδόσεις στα μαθηματικά για τα κορίτσια. Αυτό συνεχίζεται και στο λύκειο, όπου οι αγχωμένες καθηγήτριες μπορεί να εξαρτώνται υπερβολικά από τα σχολικά βιβλία και τις μεθόδους διδασκαλίας που βασίζονται στην αποστήθιση. Οι εικόνες σε αυτά τα σχολικά βιβλία μπορούν επίσης, υποσυνείδητα να προκαλέσουν αυτοαμφισβήτηση στα κορίτσια. Μια μελέτη έδειξε ότι όταν οι μαθήτριες λυκείου έβλεπαν σχολικά βιβλία χημείας που περιείχαν εικόνες γυναικών επιστημόνων, είχαν καλύτερες επιδόσεις από τις μαθήτριες που έβλεπαν σχολικά βιβλία που περιείχαν μόνο φωτογραφίες ανδρών.

Λύσεις:

Σε απάντηση, οι ερευνητές λένε ότι οι εκπαιδευτικοί μπορούν να προωθήσουν το growth mindset στους μαθητές τονίζοντας ότι περισσότερο η πρακτική παρά η έμφυτη ικανότητα βελτιώνει τις επιδόσεις τους. Άλλες μελέτες δείχνουν ότι οι σύντομες, στοχευμένες παρεμβάσεις στις οποίες οι μαθητές μαθαίνουν ότι η νοημοσύνη δεν είναι σταθερή αλλά μπορεί να βελτιωθεί μέσω εκπαίδευσης και σκληρής δουλειάς μπορεί να τους βοηθήσει να επιμείνουν στις προκλήσεις, ένα χαρακτηριστικό που, στα μαθηματικά και τις επιστήμες, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα επωφελές για τα κορίτσια.

Η προσθήκη εικόνων από γυναίκες μαθηματικούς ή επιστήμονες σε όλο το υλικό της τάξης και η ανάθεση ατομικής ή ομαδικής εργασίας που θα συνοψίζει ή πλαισιώνει τα επιτεύγματα των γυναικών σε αυτά τα μαθήματα μπορεί επίσης να αλλάξει τις αντιλήψεις για το ποιος ταιριάζει. Η αντιμετώπιση της μεροληψίας για το φύλα στο STEM μπορεί επιπρόσθετα, να κάνει πιο σίγουρους κάποιους αυτο-προβληματισμούς που μπορεί να έχουν από την πλευρά τους οι εκπαιδευτικοί.

“Για μένα, ξεκινά με μια πεποίθηση, έχω αυτές τις προσδοκίες για όλους τους μαθητές μου, ότι όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν – κάθε δάσκαλος δεν έχει αυτή την πεποίθηση”, λέει η Cicely Woodard, δασκάλα μαθηματικών της μέσης εκπαίδευσης στο Franklin, Tennessee, και η δασκάλα της χρονιάς 2018 της πολιτείας. “Όταν τα παιδιά περνούν την πόρτα, αμέσως πιστεύω ότι θα πάρουν αυτό το περιεχόμενο.”

Η καθηγήτρια και ερευνήτρια του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Jo Boaler συνιστά στις γυναίκες καθηγήτριες να αποφεύγουν φράσεις που υποδηλώνουν τη δυσφορία ή την αντιπάθειά τους για τα μαθηματικά – όπως «Είμαι κακή στα μαθηματικά» ή «Αυτό είναι δύσκολο» – και να γίνουν δημιουργικές με εργασίες που να δείχνουν ότι τους ενδιαφέρει πραγματικά το θέμα. Μπορεί επίσης να θέλουν να βαθμολογήσουν ανώνυμα τα διαγωνίσματα, όπου είναι δυνατόν.

Εμπόδιο 2: Το ζήτημα της φυλής και της τάξης

Το πρόβλημα:

Οι υποθέσεις μας σχετικά με το ποιος τα πάει καλά με τα μαθηματικά – και η ακαδημαϊκή και οικονομική υποστήριξη που ακολουθεί – μπορεί, στην πραγματικότητα, να επηρεάσουν την απόδοση περισσότερο από το ακατέργαστο ταλέντο. Αυτό έχει ιδιαίτερα σοβαρές επιπτώσεις για μαθητές χαμηλού εισοδήματος και μαύρες και Λατίνες κοπέλες, οι οποίες είναι πολύ λιγότερο πιθανό να παρακολουθήσουν προχωρημένα μαθήματα STEM και να ακολουθήσουν επαγγέλματα STEM αργότερα στη ζωή τους.

Επιπλέον, η έρευνα «έδειξε σαφώς ότι τα μαύρα κορίτσια θεωρούν τον εαυτό τους ως αουτσάιντερ στα μαθηματικά και οι δασκάλες τα βλέπουν ως αουτσάιντερ», λέει η Nicole Joseph, επίκουρη καθηγήτρια μαθηματικών και επιστημονικής εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt. Η Joseph επισημαίνει την παρακολούθηση στα μαθηματικά, πιο συνηθισμένη στο γυμνάσιο και στο λύκειο παρά στις ανθρωπιστικές επιστήμες, ως μια βασική δομή εμποτισμένη με προκατάληψη που περιορίζει την πρόσβαση στην αυστηρή μαθηματική εκπαίδευση για τους μαύρους μαθητές.

Λύσεις:

Σε μια ανασκόπηση 62 μελετών σχετικά με την επιμονή των μαύρων γυναικών και των κοριτσιών στα μαθηματικά, η Joseph και οι συν-συγγραφείς της διαπίστωσαν ότι ορισμένα μέτρα μπορούν να βοηθήσουν στην δημιουργία μαθηματικής ταυτότητας και ενδιαφέροντος στα μαύρα κορίτσια. Για αρχή, τα σχολεία μπορούν να εξετάσουν «δομικές διαταραχές» στο πώς συμβαίνει συνήθως η διδασκαλία των μαθηματικών. Το Σαν Φρανσίσκο Unified School District, για παράδειγμα, απέκλεισε πρόσφατα τα επιταχυνόμενα μαθηματικά στο γυμνάσιο και επέτρεψε σε όλους τους μαθητές να πάρουν Άλγεβρα Ι στην Γ΄ Γυμνασίου – τελειώνοντας ουσιαστικά την παρακολούθηση – γεγονός που οδήγησε σε αύξηση των βαθμολογιών της Άλγεβρας και μείωση των ποσοστών επανάληψης για όλους τους μαθητές, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων και των Λατίνων μαθητών.

Η Joseph προτείνει επίσης ότι μπορούν να βοηθήσουν “κοινοτικές επιρροές και στρατηγικές ανθεκτικότητας” από εξωσχολικά ή διαθεματικά προγράμματα σπουδών, από προγράμματα μόνο για το ένα φύλο, από εκπαίδευση εκπαιδευτικών σε στρατηγικές διδασκαλίας που ανταποκρίνονται πολιτισμικά, και από μαύρα και γυναικεία πρότυπα στο STEM.

Εκπαιδευτικοί όπως ο Norman Alston, εκπαιδευτικός με έδρα το Σιάτλ και η Patricia Brown, ειδικός στην ενσωμάτωση της τεχνολογίας στο Ladue, Missouri, ενισχύουν το μαθηματικό ενδιαφέρον για τα κορίτσια μέσω προγραμμάτων STEM μετά το σχολείο. Ο Alston ζητά από απόφοιτους του γυμνασίου του προγράμματός του να διδάξουν στους νεότερους μαθητές και κάθε ομιλητή ή ειδικό που καλεί η Brown να μιλήσει στις μαθήτριές της είναι μια έγχρωμη γυναίκα, έτσι ώστε οι μαθήτριες να μπορούν να δουν ισχυρές, επιτυχημένες γυναίκες μαθηματικούς και επιστήμονες που τους μοιάζουν.

Εμπόδιο 3: Δεν είναι μόνο το περιεχόμενο – είναι και το πλαίσιο

Το πρόβλημα:

Όσον αφορά τη διδασκαλία και την εκμάθηση του STEM, η έρευνα δείχνει ότι η δομή έχει σημασία.
Μια πρόσφατη ανάλυση των εισαγωγικών τεστ σε εκλεκτά λύκεια της Νέας Υόρκης διαπίστωσε ότι στο Λύκειο Stuyvesant (θεωρείται το πιο αυστηρό στην πόλη) τα κορίτσια είχαν καλύτερες βαθμολογίες στα μαθηματικά υψηλότερου επιπέδου, αλλά συνολικά είχαν βαθμολογηθεί ελαφρώς χαμηλότερα στο τεστ εισαγωγής, οδηγώντας τες σε χαμηλότερα ποσοστά εισαγωγής. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή τα κορίτσια είναι χειρότερα στα μαθηματικά, αλλά μπορεί να είναι επειδή βάζουν λιγότερες απαντήσεις στην τύχη -μειονέκτημα σε τεστ πολλαπλών επιλογών- και αποδίδουν καλύτερα σε απαντήσεις ανοικτού τύπου, σύμφωνα με τη μελέτη.

Ο Reardon και οι συνάδελφοί του στο Stanford έβγαλαν παρόμοια συμπεράσματα αφού ανέλυσαν 8 εκατομμύρια απαντήσεις σε εθνικά τυποποιημένα τεστ Δ΄ δημοτικού και Β΄ γυμνασίου και διαπίστωσαν ότι τα χάσματα φύλου συσχετίζονται με τις ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών – σε αντίθεση με ανοιχτές ερωτήσεις – και αποδίδονται στο 25 % της διαφοράς στις βαθμολογίες μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Λύσεις:

Οι δάσκαλοι μπορεί να θέλουν να απομακρυνθούν από τα τεστ πολλαπλών επιλογών – συχνά βασικά στα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες – και να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στις αξιολογήσεις με ερωτήσεις ανοιχτού τύπου που επιτρέπουν στους μαθητές, ιδιαίτερα στα κορίτσια, να επιδείξουν την ικανότητά τους μέσω προβλημάτων λέξης ή γραφής, όπου αισθάνονται πιο σίγουροι.

Άλλοι εκπαιδευτικοί STEM προχωρούν πέρα από την παραδοσιακή διδασκαλία STEM στις τάξεις τους για να διασφαλίσουν ότι κάθε παιδί έχει μια δίκαιη ευκαιρία να μάθει μαθηματικά.

Μισώ όταν οι άνθρωποι λένε ότι τα παιδιά χρειάζονται θάρρος – έχουν σθένος, αλλά χρειάζονται κατανόηση του πώς θα το εντάξουν στο περιεχόμενο του μαθήματος.

Στο πλαίσιο ενός πιλοτικού έργου στο Georgia Tech για να φέρει την προηγμένη γνώση Πληροφορικής στους μαθητές της Ατλάντα, η δασκάλα Shana White φροντίζει να χρησιμοποιεί πρακτικές δραστηριότητες και παραδείγματα πραγματικού κόσμου για να συμπληρώσει το διαδικτυακό μάθημα και να παρέχει πλαίσιο και σκοπό στις εργασίες.

“Μισώ όταν οι άνθρωποι λένε ότι τα παιδιά χρειάζονται θάρρος – έχουν σθένος, αλλά χρειάζονται κατανόηση του πώς θα το εντάξουν στο περιεχόμενο του μαθήματος” λέει η White, της οποίας οι μαθητές είναι όλοι Αφροαμερικάνοι, οι μισοί κορίτσια.

Το να εστιάσουμε στη διεπιστημονική και εστιασμένη στο πρόβλημα φύσης του STEM είναι το κλειδί, συνιστά η Δρ. Jill Marshall, αναπληρώτρια συν-διευθύντρια του UTeach στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Austin, ένα πρόγραμμα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το την αλληλουχία προβλημάτων των εκπαιδευτικών STEM από διαφορετικά υπόβαθρα.

“Οι οδηγίες που βασίζονται σε projects προσελκύουν γενικά περισσότερους ανθρώπους επειδή αντιμετωπίζουν προβλήματα που οι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι σχετικά”, δήλωσε η Marshall. Παραθέτει μια μελέτη του 2008 από την Εθνική Ακαδημία Μηχανικών που ρωτούσε τους ανθρώπους αν ήθελαν να γίνουν μηχανικοί: Τα κορίτσια ήταν δυο φορές πιο πιθανό από τα αγόρια να πουν όχι. Αλλά όταν ρωτήθηκαν αν θα ήθελαν να σχεδιάσουν ένα ασφαλές σύστημα νερού, να σώσουν τα τροπικά δάση ή να χρησιμοποιήσουν DNA για να λύσουν εγκλήματα, τα κορίτσια απάντησαν ναι.

Source:  https://www.edutopia.org/