Μια στρατηγική για νέους εκπαιδευτικούς που αντιμετωπίζουν προκλήσεις από τους μαθητές

Η διδασκαλία είναι γεμάτη προκλήσεις και οι έμπειροι εκπαιδευτικοί έχουν μάθει να περιμένουν το απροσδόκητο. Όμως οι αρχάριοι εκπαιδευτικοί μπορεί να αισθάνονται άγχος ή ανησυχία όταν προκύπτει μια πρόκληση ή ένα πρόβλημα.

Επισκεπτόμουν την τάξη ενός πρωτοετούς εκπαιδευτικού όταν το παρατήρησα αυτό. Η Carley, μια δυναμική και ενθουσιώδης νεαρή δασκάλα, δίδασκε στους μαθητές της της έκτης τάξης των γλωσσικών τεχνών σχετικά με το σκηνικό μιας ιστορίας και τους ζήτησε να γράψουν μια περιγραφή του σκηνικού της τάξης τους. Όταν τελείωσε να δίνει οδηγίες, ένας μαθητής γκρίνιαξε δυνατά: “Δεν το κάνω αυτό”. 

Η Carley πάγωσε για ένα δευτερόλεπτο και είδα τον φόβο να αναβοσβήνει στο πρόσωπό της. Οι ανησυχίες της ήταν πιθανότατα αυτές που βιώνει κάθε νέος δάσκαλος όταν αντιμετωπίζει προκλήσεις. Πώς θα μπορούσε να απαντήσει στον μαθητή χωρίς να επιδεινώσει το πρόβλημα; Θα έχανε τον έλεγχο της υπόλοιπης τάξης; Πώς αυτό το καλά σχεδιασμένο μάθημα ξέφυγε ξαφνικά από τον δρόμο του;

Ευτυχώς, είχε μάθει να χρησιμοποιεί ένα πλαίσιο τριών βημάτων για την αντιμετώπιση μιας πρόκλησης στην τάξη και τη μετατροπή της σε ευκαιρία. Με παύση, προβληματισμό και επιμονή, οι αρχάριοι εκπαιδευτικοί μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις με τρόπο που να είναι χρήσιμος για τους μαθητές και τους ίδιους. Ήξερα ότι η Carley εφάρμοζε αυτό το πλαίσιο όταν την είδα να παίρνει μια βαθιά ανάσα.

Ενημερωθείτε για τα Εκπαιδευτικά Σεμινάρια Ρομποτικής και τις λύσεις
της O3 Out of the Ordinary.

ΠΑΥΣΗ

Όταν οι εκπαιδευτικοί ανταποκρίνονται σε μια πρόκληση, είτε αυτή σχετίζεται με ακαδημαϊκά θέματα είτε με τη συμπεριφορά, μπορούν να βοηθήσουν ή να προκαλέσουν ζημιά. Οι εκπαιδευτικοί είναι πιο πιθανό να ανταποκριθούν με βοηθητικούς τρόπους όταν πρώτα κάνουν παύση στις δικές τους συναισθηματικές αντιδράσεις. Τα έντονα συναισθήματα, όπως ο φόβος ή η απογοήτευση, μπορεί να εκδηλωθούν γρήγορα, σαν καταιγίδα. Αλλά η παύση επιβραδύνει την κλιμάκωση και μειώνει την πιθανότητα συναισθηματικά καθοδηγούμενων λέξεων ή πράξεων. Η παύση απαιτεί τόσο επίγνωση των συναισθημάτων όσο και εργαλεία για τη διαχείριση αυτών των συναισθημάτων, όπως η βαθιά αναπνοή ή η χρήση μιας ηρεμιστικής επιβεβαίωσης. Η παύση είναι το διάστημα μεταξύ μιας απροσδόκητης πρόκλησης και μιας απάντησης, μια δικλείδα ασφαλείας που βοηθά τους εκπαιδευτικούς να αντιδράσουν με περίσκεψη και πρόθεση.

Μετά από μερικές βαθιές αναπνοές, μια λάμψη αυτοπεποίθησης επέστρεψε στο πρόσωπο της Carley. Ήξερα ότι είχε επίσης επαναλάβει στον εαυτό της μια επιβεβαίωση όπως “το έχω” όταν ένιωθε άγχος. Παίρνοντας μια παύση, παίρνοντας μια ανάσα και δίνοντας στον εαυτό της μια επιβεβαιωτική υπενθύμιση, κατάφερε να ανακτήσει την ήρεμη συμπεριφορά της. Η παύση ή η δημιουργία χώρου μεταξύ των ενεργειών του μαθητή και της αντίδρασής της, έδωσε στην Carley την ευκαιρία να επιλέξει μια αντίδραση που εξυπηρετούσε καλύτερα τον μαθητή και την κατάσταση.

ΣΥΛΛΟΓΗ

Στο διάστημα μιας παύσης, η Carley μπορούσε να σκεφτεί και να παραμερίσει τις αρχικές υποθέσεις υπέρ μιας περίεργης στάσης. Θα μπορούσε εύκολα να υποθέσει ότι ο μαθητής ήταν τεμπέλης ή ασεβής, αλλά άνοιξε τον εαυτό της σε άλλες πιθανές εξηγήσεις. Είναι εύκολο να κάνουμε υποθέσεις σχετικά με τους λόγους ή τις προθέσεις πίσω από τις πράξεις ενός μαθητή, αλλά το να ενεργούμε με βάση λανθασμένες υποθέσεις μπορεί να κάνει μια δύσκολη κατάσταση χειρότερη. Ο εγκέφαλος επιδιώκει να δημιουργήσει γρήγορα εξηγήσεις και να κλείσει τον κύκλο, αλλά ο προβληματισμός επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να αμφισβητήσουν τις αρχικές τους αφηγήσεις. Το να είναι κανείς ανοιχτόμυαλος, να κάνει ερωτήσεις και να αναζητά περισσότερες πληροφορίες βοηθά τους εκπαιδευτικούς να λαμβάνουν καλύτερες αποφάσεις και να αποδίδουν καλύτερα αποτελέσματα για τους μαθητές. 

Με γνήσια περιέργεια, η Carley πλησίασε τον μαθητή και τον ρώτησε απαλά: “Πώς μπορώ να σε βοηθήσω να ξεκινήσεις; Τι σε έχει κολλήσει;” Η Carley είχε μάθει να μην κάνει ερωτήσεις “γιατί” που θα μπορούσαν να κάνουν τον μαθητή να αμυνθεί. Η ερώτηση “Γιατί δεν αρχίζεις την εργασία σου;” πιθανότατα θα κλιμάκωνε την απογοήτευση του μαθητή και δεν θα έβγαζε τις πληροφορίες που χρειαζόταν η Carley. Κάνοντας διάλογο με τον μαθητή, η Carley μπόρεσε να κατανοήσει καλύτερα την αντίσταση του μαθητή και να παρέχει τη σκαλωσιά και την υποστήριξη που βοήθησε τον μαθητή να ξεκινήσει την εργασία.

Ο αναστοχασμός απαιτεί ταπεινότητα- απαιτεί να αναγνωρίσουμε τι δεν γνωρίζουν ακόμη οι εκπαιδευτικοί, αλλά πρέπει να γνωρίζουν για να προσφέρουν καλύτερες γνώσεις στους μαθητές. Όταν ρωτούν ταπεινά για τις προκλήσεις στην τάξη και όταν αμφισβητούν τις δικές τους υποθέσεις και αναζητούν πληροφορίες από τους μαθητές, αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις πιο αποτελεσματικά. Ο αναστοχασμός βοηθά τους εκπαιδευτικούς να εντοπίσουν τις ευκαιρίες που κρύβονται στις προκλήσεις, ευκαιρίες για να βοηθήσουν έναν μαθητή να αναπτυχθεί ή για να βελτιώσουν τις δικές τους δεξιότητες.

ΕΠΙΜΟΝΗ

Η συνεχής εξάσκηση της παύσης και του αναστοχασμού απαιτεί επιμονή, και η επιμονή σε αυτές τις πρακτικές μπορεί να οδηγήσει στην ισχυρή άσκηση της επαναδιατύπωσης. Αναρωτώμενοι: “Ποιες ευκαιρίες κρύβονται σε αυτή την πρόκληση;”, εκπαιδευτικοί όπως η Carley μπορούν να αναπλαισιώσουν τις προκλήσεις ως ευκαιρίες. Η επαναδιατύπωση περιλαμβάνει τη μετάβαση από μια περιοριστική ή αποδυναμωτική στάση σε μια πιο ενδυναμωτική. Αντί να βλέπει την παρατήρηση του μαθητή ως πιθανό πρόβλημα, η Carley την πλαισίωσε ως μια ευκαιρία να ενισχύσει τη σχέση και να βοηθήσει τον μαθητή να αναπτυχθεί. Με την επαναδιατύπωση, πολλές προκλήσεις στην τάξη μπορούν να γίνουν διδακτικές στιγμές. 

Η καλή διαχείριση των συναισθημάτων των εκπαιδευτικών είναι απαραίτητη για την καλή διαχείριση μιας τάξης. Με την εξάσκηση στην παύση και την επίγνωση των αρχικών σκέψεων και συναισθημάτων, οι αρχάριοι εκπαιδευτικοί μπορούν να απελευθερώσουν αυτά τα μη χρήσιμα συναισθήματα και να αποφύγουν τις ατυχείς αντιδράσεις. Με την εξάσκηση στο συλλογισμό, οι αρχάριοι εκπαιδευτικοί μπορούν να αποκτήσουν επίγνωση των μη χρήσιμων υποθέσεων. Υπάρχει όμως λόγος που τις ονομάζουμε πρακτικές. Απαιτούν επιμονή, συνεπή προσπάθεια και την προθυμία να αναπτυχθούν μέσα από τα αναπόφευκτα λάθη, τα οποία μπορούν να γίνουν ισχυρές διδακτικές στιγμές τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς.

Η διδασκαλία είναι γεμάτη προκλήσεις και ο τρόπος με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί ανταποκρίνονται σε αυτές τις προκλήσεις μπορεί να τους αναζωογονήσει ή να τους εξαντλήσει. Κάνοντας παύσεις, συλλογισμούς και επιμένοντας, οι αρχάριοι εκπαιδευτικοί μπορούν να έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στους μαθητές και να βρουν μεγαλύτερη ικανοποίηση στην αντιμετώπιση των δυσκολιών.

Οι προκλήσεις στην τάξη είναι μοχλοί για την ακαδημαϊκή, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών. Και οι προκλήσεις βοηθούν και τους εκπαιδευτικούς να αναπτυχθούν και να γίνουν πιο ευέλικτοι.

Πηγή: https://www.edutopia.org/article/classroom-management-strategy-new-teachers